تجارت با چین از دیروز تا امروز
از ابتدای دهه هشتاد میلادی درشهرهای شن تو، شن جن، شیامن و استانهای فوجیان و گواندونگ چین چند منطقه ویژه اقتصادی بنا نهاده شده است آشنایی با مناطق ویژه اقتصادی این کشور و شهرهای ساحلی آن مانند تیان چین، چینگ دائو ، نان تو، دالیان، نینگ بو ، هوانگ دائو ، ون جو، لیان یون گانگ ، فوجو ، بوخای ، جان جیانگ ، یان تائو، شانگهای، نان تون و گوانجو می تواند در توسعه تجارت شما راهگشا باشد . شهرهای یاد شده از دهه 80 میلادی به روی بازرگانان خارجی گشوده شد.یکسال پس از این اقدام دلتای رودخانه های این کشور تبدیل به مناطق باز اقتصادی شدند در دهه 90 میلادی تصمیم گرفتند بسیاری از شهرهای مرزی خود را به علاوه مراکز استانها و بخش هایی که خود مختار شده بودند را به روی بازرگانان خارجی باز نمایند .آنها در بسیاری از شهرهای بزرگ مناطق آزاد تجاری و اکتشافی ایجاد کردند فنون اقتصاد را با بازنگری از نو آموختند و مراکز اکتشاف صنعتی و فنون عالی و به روز را تاسیس کردند با ملاحظه اطلاعات داده شده و اخباری که هر روز در رابطه با توسعه اقتصاد داخلی این کشور به دستمان می رسد می توانیم با شناخت بیشتر از این غول اقتصاد ما نیز به عنوان یک بازرگان یا فردی که قصد واردات از چین یا صادرات به چین را دارد برای شروع فعالیت های نوین بازرگانی الویت ها را بهتر لحاظ نماییم .چینی ها بدلیل توسعه صادرات و جمع آوری ارز از این طریق ، دائم در حال وارد کردن تکنولوژی پیشرفته جهت افزایش تولید ناخالص خود هستند.آنها با این روشها بستری مناسب جهت سرمایه گذاری کامل خارجی و با اجازه به خارجی ها جهت اداره شرکت ها و کارخانجات شان در داخل چین سیاست درونگرای گذشته را کنار گذاشته و با نگاهی فراتر از مرزها تا حد امکان از پتانسیل های کشورشان در عرصه مراودات بین المللی بهره بردند .به این شکل بخش های اقتصادی نه تنها صنایع داخل چین را ارتقا دادند بلکه با صادرات و مراودت گسترده با بازرگانان خارجی اعتبار و قدرت یافتند .آنها با ترکیب صنایع بازرگانی و تسهیلات رفاهی به طرف های بازرگانی خارجی صنعت توریسم را ارتقا بخشیدند بر مبنای اعلام بانک جهانی این کشور در سال 79 میلادی 17 میلیون دلار ، در سال 85 میلادی 940 میلیون دلار و در سال 89 میلادی دو میلیارد و پانصد میلیون دلار کمک خارجی دریافت کرده است پس از آن با تلاش فراوان قسمت قابل ملاحظه ای از سرمایه های اتباع چینی خارج از کشور را از طریق ماکائو و هنگ کنگ جذب نمودند و در پی آن اروپا ئیان نیز به شکل مستقیم در آن کشور سرمایه گذاری کردند پس از آن فقط در طی یک سال با رونق چشم گیری در پروژه های واردات و صادرات مواجه شدند و بعد از 2 سال تنها در اروپا 38 درصد واردات از چین افزایش یافت. 