اصلاحات اقتصادی چین
در دوره آغازین اصلاحات اقتصادی چین ، این کشور به نوسازی و استفاده بهینه از صنایع و امکانات موجود خود اولویت داد و از آن به بعد با سرمایه گذاری ، خرید تکنولوژی روز که عمدتا از سال 1984 آغاز شد و بنگاه های جدید اقتصادی را بنا نهاد با تلاش اصلاح طلبان برای کاهش اثرات منفی رشد جمعیت و بحران های اجتماعی و اقتصادی وسیع در این کشور طرح های بهبود اقتصادی و توسعه را به صورت چند مرحله ای به اجرا گذاشتند این حرکت در همان ابتدا به واردات و صادرات رونقی تازه بخشید در قدم اول آنها باایجاد مناطق خاص اقتصادی و با استفاده از مزیت های اقتصادی هر منطقه مثلا هنگ کنگ و بعد از آن اعاده حاکمیت برآن به شکل یک سرزمین دو سیستم و تاسیس شرکت های عظیم صنعتی و ایجاد مکان های فنی مطلوب جهت پرورش و خلاقیت افراد مستعد و هم چنین تاسیس موسسات جدید مسلح به تکنولوژی روز به تحولات تولید و صادرات و واردات سرعت بخشیدند و با این دگرگونی های علمی با سمت بخشی اقتصادو بازار تجارت داخلی و جهانی به افزایش بهره وری اقدام کردند در مرحله دوم از نیروهای چینی خارج از مرزها چین که استعداد لازم را در عرصه های مختلف اقتصادی داشتند استفاده کردند شرایطی را فراهم کردند که چینی های مستعد خارج از کشور به چین برگردند گام سوم توسعه رعد آسا با هدف صنعتی شدن آن کشور و هدایت موسسات کوچک تولیدی ،واردات و صادرات و حمایت بیش از پیش از آنها برای به روز سازی با تکیه بر دانش نوین جهانی بود بعد دیگر بعد فرهنگی بود که روشن فکران نقش به سزایی در تغییر عقیده ها و ایدئولوژی غلط و متعصبانه این کشور داشتند از مجموع این عوامل بعلاوه گسترش مراودات این کشور با غرب به خصوص از سالهای 1982 تا امروز و مقاومت آنها در برابر تهدیدات روسها توانستند به ثبات اقتصادی ، رشد روز افزون اقتصادی در عرصه تولید،صادرات و واردات منطقی دست یابند بطوری که امروز بخشی از امور بازرگانی هر کشور واردات از چین می باشد و تصور تجارت و توسعه تجارت بدون واردات از چین برای بسیاری از کشورها غیر ممکن می نماید. 