واردات از چین
برای خرید با کیفیت مناسب, باید ضوابط فنی واردات را رعایت نمود. ضوابط مذکور , توسط سازمان های مربوط در مقصد و شرکت بازرسی در مبدا کنترل می گردد.
اخيرا گزارشهايي مبني بر واردات و توزيع برنجهاي پلاستيکي در بازار به گوش ميرسد. برنجهايي که ماده اوليه آنها را سيب زميني معمولي، سيب زميني شيرين، پلاستيک و صمغهاي صنعتي تشکيل ميدهد.
البته اين ماجرا مختص به ايران با بازار گسترده و مرزهاي وسيعي که گاه از کنترل باز ميمانند، نميشود. اولين خبر در مورد ورود برنج پلاستيکي توليد چين (واردات از چین ) را يک نشريه کرهاي با نام «هنگکنگ هفتگي» منتشر کرد. خبري که حاکي از توزيع برنجهاي پلاستيکي توليد چين در محله چينيهاي هنگکنگ با نام «تايووآن» بود.
اين در حالي است که به گفته کارشناسان وزارت سلامت کره جنوبي، خوردن سه کاسه از اين برنجهاي چيني، معادل خوردن يک کيف پلاستيکي کوچک است.
با توجه به اهميتي که اين موضوع براي کشور کره جنوبي داشت، دولت اين کشور به بازرسي گسترده کارخانجاتي که احتمال داده ميشد توليدکننده اين گونه محصولات باشند، دست زد و به مردم کشورش نيز اطمينان داد که مقابله با اين پديده را به برخورد با توزيعکنندگان خرد اين محصولات محدود نخواهد کرد؛ اگرچه قيمت پايين برنجهاي پلاستيکي در مقايسه با برنجهاي طبيعي، سود هنگفتي را روانه جيب فروشندگان و توزيعکنندگان کلان اين نوع برنج کرده بود.
اهميت ماجراي توزيع برنجهاي تقلبي چيني در بازار کشورهاي مختلف زماني بيشتر شد که دولت سنگاپور نيز پس از کره جنوبي خبر از واردات و توزيع برنجهاي پلاستيکي در بازار کشورش داد.
برنجهايي که پس از پخته شدن، به دليل صمغهاي صنعتي که به مواد اوليه آنها يعني سيب زميني و پلاستيک اضافه شده است، خوش رنگ و بو ميمانند و کاملا طبيعي به نظر ميرسند.
حال پس از گذشت اندک زماني از توزيع برنجهاي پلاستيکي چيني در بازار برخي کشورها به ويژه کشورهاي آسيايي که بيش از ساير مناطق جهان، ذائقه خوردن برنج دارند، در برخي نقاط ايران به ويژه نواحي مرزي جنوبي کشور نيز خبر توزيع اين نوع برنجها به گوش ميرسد.
خبري که مسوولان وزارت بازرگاني و سازمان حمايت از مصرفکنندگان و توليدکنندگان آن را به شدت تکذيب کرده و در عين حال اعلام ميکنند که در صورت مشاهده چنين محصولاتي در بازار، آنها را جمعآوري کرده و با صادرات و توزيعکنندگان متخلف به شدت برخورد خواهد شد.
از سوي ديگر اواخر سال گذشته مديرکل دامپزشکي استان لرستان از واردات و توزيع تخممرغهاي چيني در بازار اين استان و البته جمعآوري سريع آنها خبر داد.
خبرگزاري «ايسنا» که اين خبر را منتشر کرده بود، به نقل از گودرزي در اين باره نوشته بود: 288 هزار و 544 عدد تخم مرغ چيني در استان لرستان جمعآوري شده که از اين تعداد 3 هزار و600 عدد تخم مرغ مصنوعي معدوم شده است.
بنا به گفته وي 22 هزار و500 عدد از تخم مرغهاي مصنوعي چيني در شهر بروجرد جمعآوري شده است و در عين حال تاکيد کرده بود که تخم مرغهايي که کشور چين آنها را با شکل تخم مرغ روانه بازار ايران کرده، به لحاظ ظاهري هيچ تفاوتي با تخم مرغهاي طبيعي ندارند و تشخيص شان مشکل است.
اين خبر در حالي اواخر سال گذشته در کشورمان منتشر شد و موجبات نگراني مصرفکنندگان را فراهم کرد که دولت چين، اواخر سال 2009 ميلادي در مورد توزيع اين تخم مرغهاي تقلبي در بازارهاي اين کشور هشدار داده بود.
تخم مرغهايي که به طرز عجيبي به تخم مرغهاي طبيعي شبيه هستند و پوسته آنها با استفاده از کربنات کلسيم تهيه ميشود.
زرده و سفيده اين تخم مرغهاي تقلبي را نيز نمک اسيدي سديمدار، زاج سفيد، ژلاتين، کلرايد کلسيم خوراکي و آب و رنگ مصنوعي تشکيل ميدهد؛ موادي که با مخلوط شدن و قرار گرفتن در قالبهاي تخم مرغ شکل، در پوستهاي تهيه شده از پارافين، پودر سنگ گچ، کربنات کلسيم و برخي مواد ديگر قرار ميگيرند و به دست مشتريهاي از همه جا بيخبر ميرسند.
اما بايد پرسيد ريشه اين تجارت پرسود از کجا آب ميخورد؟
چينيها ميگويند: خريدن هر يک کيلوگرم تخم مرغ طبيعي، 5/6 يوآن برايشان هزينه در بردارد؛ اين در حالي است که آنها ميتوانند با پرداختن 42 يوآن، يک کيلوگرم نمک اسيدي سديمدار تهيه کنند که براي توليد 150 کيلوگرم تخم مرغ مصنوعي کفايت ميکند!
اين روزها که قيمت تخم مرغ رو به صعود دارد اين پرسش مطرح ميشود که با توجه به وضعيت خاص بازار آيا واردات تخم مرغ مصنوعي و توزيع آن در بازار محتمل نيست؟ و آيا راهي براي اعمال بازرسيهاي دقيق تر آن هم در مورد کشورهايي که محصولات غيرخوراکي شان تا حدي امتحان پس دادهاند، چه رسد به محصولات خوراکي آنها، وجود ندارد؟!